اسطوره در أشعار أدونیس

اسطوره از دیر باز مورد توجه و اقبال شاعران و ادیبان عرب بوده است،بطوری که گویا از ابتدای خلقت انسان،این فن با گوشت و خون آنان عجین گشته است. در عصر حاضر نیز شاعران معاصر با توجه ویژه به اسطوره آثاری را خلق نمودند که توجه ادیب دوستان را به خود جلب نمود، ازجمله این شاعران أدونیس می باشد. پایان نامه ی حاضر، پژوهشی است درباره کاربرد « اسطوره در اشعار أدونیس» که نگارنده، در آن ،به بررسی این پدیده در شعر این شاعر به نام پرداخته است،أدونیس از جمله شاعرانی است که واقعیت های اجتماعی و فرهنگ همگانی عصرش،او را به سوی بهره بردن از اسطوره در سرودن اشعارش سوق داده است. هدف ادونیس از رویکرد،اسطوره ای اش، بهره وری از ارکان هنری و زیبایی شناسی،یادآوری گذشته باشکوه قوم عرب و مقوله تحول است که محور اساسی،اکثر آثار شعری ادونیس و دیگر قصائد برجسته او را تشکیل میدهد. او در سرودن بسیاری از قصائد خویش از نمادهای اسطوره ای باستانی قوم خود،و نیز اسطوره های بابلی و سومری و همچنین نمادهای اسلامی و از آن جمله : تموز، عشتار،أورفیوس، سیزیف و نوح (ع)... بهره جسته است. در این پایان نامه ، باجمع آوری این قصائد ،به بررسی آنها در چهار چوب اسطوره پرداخته شده است.